Franciszkański Zakon Świeckich

fzs-baner

Spotkania
I poniedziałki miesiąca | 16.30 | plebania | Nieszpory i rozważanie Biblii
I czwartki miesiąca | 16.15 | kościół | Adoracja Najświętszego Sakramentu
I czwartki miesiąca | 17.00 | kościół | Msza za kapłanów z wystawieniem relikwii św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego
III czwartki miesiąca | 16.30 | kaplica Matki Bożej | Nieszpory
III czwartki miesiąca | 17.00 | kościół | Msza z wystawieniem relikwii bł. Anieli Salawy
III czwartki miesiąca | 17.45 | plebania | spotkanie formacyjne i braterskie

Duszpasterz
ks. Robert STRZEMIECZNY

Rada Wspólnoty (kadencja 2022–2025)
s. Halina ZACZEK | przełożona
s. Magdalena DUTKIEWICZ | zastępca przełożonej
s. Barbara ŁOJEK | sekretarz i mistrz formacji
s. Krystyna SKOCZEŃ | skarbnik
s. Marianna SMULSKA | radna

Kontakt
tel. (22) 625 57 47, 690 117 539
(22) 468 02 01, 536 600 849
tau.h.zaczek@gmail.com

WWW
http://www.fzspolska.pl/


Entuzjazm wiary św. Franciszka według Ewangelii spełnia się w naszej parafii założeniem Trzeciego Zakonu w roku 1968 przez o. Apoloniusza Leśniewskiego OFM Cap za aprobatą ówczesnego proboszcza księdza biskupa Wacława Majewskiego i z udziałem ks. Mariana Błachnio, który wraz z pierwszymi siostrami złożył Profesję i był pierwszym opiekunem duchowym wspólnoty. Kolejnymi opiekunami byli kapłani: ks. Andrzej Buczel, ks. Jan Górny , ks. Zbigniew Sajnóg, ks. Grzegorz Jasiński, ks. Lech Sitek, ks. Bronisław Piasecki i obecnie ks. Robert Strzemieczny. Pierwszą przełożoną była s. Anna Adamczyk, która całe życie poświęciła służbie Kościołowi. Najpierw pracowała u Ojców Kapucynów na Miodowej i to głównie za jej przyczyną powstała u nas wspólnota (spoczywa na cmentarzu Bródnowskim w kwaterze Franciszkanów).

Franciszkański Zakon Świeckich w początkach swego istnienia był pod opieką Ojców Kapucynów przy ulicy Miodowej i tu odbywała się główna formacja. Następne przełożone to są siostry: s. Jadwiga Oleszkiewicz (spoczywa na Powązkach), s. Wacława Kobrzyńska, s. Danuta Nowak, s. Halina Zaczek, s. Jadwiga Malinowska i aktualnie znowu s. Danuta Nowak. Wspólnota nasza liczy obecnie 35 profesów wieczystych i 1 kandydata. Naszym bratem w św. Franciszku jest też ks. prałat Bronisław Piasecki.

Dokonaliśmy Aktu Zawierzenia naszej wspólnoty Matce Bożej Zbawiciela, która jest naszą patronką, a w lipcu i wrześniu prowadzimy modlitwy w kaplicy. Bierzemy udział w spotkaniach formacyjno-szkoleniowych, braterskich, rekolekcjach, pielgrzymkach i innych organizowanych przez region. Dwie siostry uczestniczyły w Eufra, spotkaniach franciszkanów świeckich z kilkunastu krajów Europy.

Większość osób stanowią osoby w starszym wieku, więc głównie jako bracia i siostry od modlitwy i pokuty skupiamy się na modlitwie. Naszą szczególną troską jest obrona kapłanów i modlitwa za nich. Św. Franciszek powiedział, że gdyby spotkał najbardziej upadłego kapłana i anioła , najpierw podszedł by i ucałował ręce kapłana, bo przez nie Bóg przychodzi do ludzi, i nikt ich nie może zastąpić. Tak więc od czerwca 2001 w pierwsze czwartki miesiąca sprawowane są Msze święte w intencji kapłanów o godz. 17.00 (zamawiane przez nas), szczególnie pracujących w naszej parafii i modlimy się za nich, jak też i o nowe powołania. Także w pierwsze czwartki o godz. 16.15 w kaplicy Matki Bożej prowadzimy adorację Pana Jezusa.

Prawie wszyscy podjęliśmy konkretną modlitwę za poszczególnych kapłanów w Margaretkach (jest to zobowiązanie codziennej modlitwy do końca życia). Staramy się też uczestniczyć w Mszach świętych i modlić w intencji poszczególnych kapłanów pracujących w naszej parafii z racji ich imienin ,zamawianych przez Bractwo Żywego Różańca. Prawie wszyscy należymy do tego Bractwa, kilka sióstr jest Zelatorkami, więc uczestniczymy w modlitwie różańcowej w naszym kościele, która prowadzona jest codziennie o godz. 17.45.

Przed świętem Św. Franciszka – 4 października prowadzimy 9-cio dniową nowennę w kaplicy Matki Bożej, natomiast w święto podczas uroczystej Mszy Św. dzielimy się z parafianami pobłogosławionymi chlebkami z literą TAU. Podejmowaliśmy duchową adopcję 13 dzieci z rodzin patologicznych i 6 osób po sektach. Podejmujemy też duchową adopcję dzieci poczętych. Pomagamy przy rozprowadzaniu opłatka, świec, jak też różnych zbiórkach pieniędzy, przy zbiórkach żywności na paczki świąteczne, udzielaniu korepetycji. Odwiedzamy chorych i pomagamy w organizowaniu dnia chorych w naszej parafii. Organizowaliśmy pielgrzymki parafialne do różnych Sanktuariów w Polsce. Jesteśmy gotowi do służby parafii i Kościołowi, do dyspozycji księdza proboszcza. W miarę naszych możliwości włączamy się do pomocy, jeśli zachodzi taka potrzeba. Dwie osoby służyły jako tłumacze, podczas naszych spotkań franciszkańskich z przedstawicielami Rady Międzynarodowej, przyjmowaliśmy też naszych braci na noclegi, pomagamy przy przygotowaniu posiłków na spotkaniach ogólnopolskich.

We wrześniu 2002 na spotkaniu naszej Rady z udziałem ks. Lecha Sitka (ówczesnego opiekuna) po uprzedniej modlitwie i rozmowach zrodziła się myśl modlitwy do Miłosierdzia Bożego w naszym kościele i szerzenie kultu Miłosierdzia Bożego. Za zgodą księdza proboszcza najpierw modlitwę zaczęła prowadzić nasza siostra Jadwiga Malinowska w piątki, później dołączyła Maria Szymańska z Akcji Katolickiej w poniedziałki, następnie w pozostałe dni tygodnia rodzina Malinowskich. Aktualnie modlitwa koronką jest prowadzona codziennie od poniedziałku do piątku o godz. 15.00 przez siostry z Odnowy w Duchu Świętym, z Akcji Katolickiej i z FZŚ. Również s. Jadwiga Malinowska przedstawiła ks. proboszczowi propozycję sposobu peregrynacji po parafii obrazu Jezusa Miłosiernego i odpowiedź była pozytywna. W Niedzielę Miłosierdzia Bożego 27 kwietnia 2003 Obraz został poświęcony, a następnego dnia po Mszy świętej i błogosławieństwie Księdza Prałata słowami zaczynajcie w Imię Boże rozpoczęła się peregrynacja obrazu do rodzin naszej parafii.

Wielką łaską dla naszej wspólnoty i chyba parafii jest otrzymanie relikwii bł. Anieli Salawy, patronki FZŚ w Polsce. Zwróciliśmy się z prośbą do ojców franciszkanów o otrzymanie relikwii, oczywiście za zgodą księdza proboszcza i z ufną modlitwą. Otrzymaliśmy pozytywną odpowiedź. Zorganizowaliśmy pielgrzymkę z parafii i w dniu 24 września 2005, podczas Mszy Św. u grobu bł. Anieli otrzymaliśmy relikwie z rąk gwardiana o. Andrzeja Zająca OFMConv. W Mszy uczestniczyła też miejscowa wspólnota FZŚ z Krakowa, a później odbyło się spotkanie braterskie z udziałem przełożonej regionu krakowskiego s. Jadwigi Wojas i przełożonej wspólnoty s. Krystyny Rajzer (poprzedniej przełożonej krajowej). Nawiedziliśmy też wtedy Sanktuarium bł. Anieli Salawy w Sieprawiu (miejsce jej urodzenia), gdzie bardzo życzliwie zostaliśmy przyjęci przez proboszcza, kustosza Sanktuarium ks. Piotra Kluskę i miejscową wspólnotę. Za ofiary złożone przez naszą wspólnotę i innych parafian zakupiliśmy relikwiarz i w dniu 2 października relikwie zostały wystawione w naszym kościele w głównym ołtarzu na wszystkich Mszach Świętych. Natomiast 29 listopada w Święto Wszystkich Świętych Franciszkańskich po Mszy świętej nasz opiekun ks. proboszcz Bronisław Piasecki przeniósł je do kaplicy Matki Bożej. W trzecie piątki miesiąca podczas naszej Mszy świętej o 17.00 relikwie wystawiane są na ołtarzu i na zakończenie po modlitwie można je uczcić przez ucałowanie.

Posiadamy swój sztandar (ufundowany przez dwie siostry), który poświęcony był w jubileuszowym 2000 i szkaplerz z emblematami franciszkańskimi, do nakładania na ornat. Cztery siostry pracowały jako wolontariuszki u sióstr Klarysek w Starym Sączu (oprowadzanie pielgrzymek). Mieliśmy w naszej wspólnocie wizytę przedstawicieli Rady Międzynarodowej i Rady Narodowej FZŚ. Kilka razy odbywały się u nas spotkania regionalne. Jedna z sióstr pracuje w Radzie Krajowej i Radzie Regionalnej FZŚ.

Troską naszą jest to, że wspólnota się starzeje i maleje (więcej osób umiera, niż przychodzi nowych). Radością jest to, że wiele osób mówi, że bycie we wspólnocie pomaga w codziennych trudnościach, kłopotach i cenią sobie bardzo duchowość franciszkańską, której ciągle się uczymy, ciągle uczymy się być prawdziwymi chrześcijanami i franciszkanami. Ważne jest, że pragniemy, aby Ewangelia miała przełożenie na nasze życie, chcemy nią żyć. Dążymy do doskonałości chrześcijańskiej na wzór św. Franciszka, żyjąc w świecie, do którego chcemy nieść pokój, radość, dobro. A miłość nie jest kochana, ubolewał Św. Franciszek, kochajmy więc MIŁOŚĆ.