Żywy Różaniec

zr-baner

 

 

Spotkania
III sobota miesiąca | 9.00 | kościół

Duszpasterz
ks. Michał GĄSIOROWSKI

Zelatorzy
Grażyna Kolosek (tel. 511 650 205)
Jolanta Kulesza (tel. 602 524 099)
Zdzisław Pietruczanis (tel. 784 439 904)

 


 

Pięćdziesiąt dziewięć koralików połączonych łańcuszkiem, albo nanizanych na sznurek wg określonego schematu, to RÓŻANIEC, który przesuwamy w dłoniach „wijąc modlitewny wieniec z róż” dla Maryi. Jakie były początki modlitwy różańcowej i kiedy ona trafiła do Polski? Jednoznacznej odpowiedzi nie znają nawet historycy Kościoła. Przypuszcza się, że Psałterz Maryi, pierwowzór Różańca św. składający się z 15 powtórzeń „Modlitwy Pańskiej” i ze 150 „Pozdrowień Anielskich” (liczba 150 „Zdrowaś” nie była przypadkowa, odpowiadała bowiem 150 Psalmom), odmawiany był od XII wieku. Duże zasługi w propagowaniu modlitwy różańcowej w zamierzchłych wiekach jak i obecnie mają zakony dominikańskie. W XIV wieku za sprawą Kartuzów niemieckich dołączono do modlitwy różańcowej 15 uwielbień Trójcy św., nadając Różańcowi formę zbliżoną do obecnie obowiązującej. Wtedy też wydzielono w różańcu 3 części:

I część – Tajemnice radosne
Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
Nawiedzenie św. Elżbiety
Narodzenie Pana Jezusa
Ofiarowanie Pana Jezusa
Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni

II część – Tajemnice bolesne
Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu
Biczowanie Pana Jezusa
Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa
Dźwiganie krzyża
Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

III część – Tajemnice chwalebne
Zmartwychwstanie Pana Jezusa
Wniebowstąpienie Pana Jezusa
Zesłanie Ducha Świętego
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Ukoronowanie Matki Bożej

Po wiekach, w 2002 r. papież św. Jan Paweł II listem apostolskim „Rosarium Virginis Mariae” wprowadził jeszcze jedną część Różańca św. „Tajemnice światła”, które zgodnie z chronologią wydarzeń z życia Jezusa umieścił po „Tajemnicach radosnych”, nadając jej drugie miejsce w kolejności, a tym samym przesuwając pozostałe dwie części na miejsce III i IV. Aktualnie, II część Różańca zawiera tajemnice:
Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
Cud w Kanie Galilejskiej
Głoszenie królestwa Bożego Przemienienie na górze Tabor
Ustanowienie Eucharystii

W częściach: I, III, IV rozważamy sceny z ziemskiego życia Jezusa jako człowieka i Jego Matki. W tajemnicach II części Różańca, Jezus jawi się jako Bóg, który ukazuje uczniom swoją Boską moc.
Różaniec to modlitwa medytacyjna, która ma swój początek w Biblii. Przedmiotem rozważań jest życie Jezusa od Wcielenia do Zmartwychwstania i towarzyszącej Mu Maryi. Nie ma żadnej przesady w twierdzeniu, że Różaniec to modlitwa dla wszystkich i na każdy czas. Jest to ulubiona modlitwa wielu papieży, Jan Paweł II często fotografowany bywał w różnych okolicznościach z różańcem w ręku. Na różańcu modlą się uczeni i ludzie prości. Rozważamy tajemnice z życia Jezusa i Maryi wtedy, gdy przeżywamy szczęśliwe chwile w naszym życiu i wtedy, gdy przygniata nas cierpienie.
Współcześnie modlitwę różańcową rozpoczyna się Apostolskim Wyznaniem Wiary, potem mówi się „Ojcze nasz”, trzy razy „Zdrowaś Maryjo” i raz „Chwała Ojcu”

W każdej z wyżej wymienionych tajemnic, po uprzednim dłuższym bądź krótszym rozważaniu wydarzenia z życia Jezusa i Maryi, odmawia się raz „Ojcze nasz”, dziesięć razy „Zdrowaś Maryjo” i raz „Chwała Ojcu” oraz modlitwę „O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia”. Tą ostatnią modlitwę będącą prośbą skierowana do Jezusa o przebaczenie grzechów, przekazała sama Maryja dzieciom w Fatimie.

Zwyczajowo przyjęło się, że w poszczególnych dniach tygodnia odmawiana jest jedna z czterech części Różańca w następującym porządku;
część I – radosna, w poniedziałek i sobotę (dzień Maryjny),
część II – światła, w czwartek,
część III – bolesna, we wtorki i piątki (dzień Męki Pańskiej),
część IV – chwalebna, w niedziele (na pamiątkę Zmartwychwstania Pana Jezusa) i w środę

Różaniec jest modlitwą długą, na modlitwę całym Różańcem należy przeznaczyć około 2 godziny, ale na rozważenie jednej tajemnicy Różańca św. wystarczy TYLKO ok. 10 min. Modląc się codziennie TYLKO JEDNĄ TAJEMNICĄ Różańca świętego możemy czerpać łaski z modlitwy całym Różańcem świętym. Taką możliwość daje nam wspólnota Żywego Różańca, która od ponad pięćdziesięciu lat istnieje w naszym kościele.

Żywy Różaniec jest wspólnotą ludzi, którzy modlą się w intencjach papieża, za Kościół święty, we własnych intencjach i swoich rodzin. Pierwsze Stowarzyszenie Żywego Różańca założyła Sługa Boża Paulina Jaricot w 1826 r. w Lyonie.

Stowarzyszenie zatwierdził w 1832 r. papież Grzegorz XVI. Głównym celem Stowarzyszenia Żywego Różańca było (i jest nadal) wspieranie modlitwą oraz duchową i materialną ofiarą dzieła misyjne Kościoła. Wspólnotowa forma modlitwy różańcowej szybko rozprzestrzeniła się we Francji, a potem na całym świecie. W Polsce znana jest od końca XIX wieku.

Niemal przy każdej parafii w Polsce istnieją wspólnoty Żywego Różańca. Parafialne wspólnoty Żywego Różańca są jednostkami autonomicznymi, znaczy to, że nie łączą się we wspólnoty krajowe i światowe, natomiast działają w oparciu o Statut Żywego Różańca, zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu Polski i Ceremoniał Żywego Różańca określający tryb przyjmowania nowych członków oraz charakter i przebieg comiesięcznych spotkań formacyjnych.

Wspólnota Żywego Różańca składa się z Róż. Róża (dawna nazwa – Kółko Różańcowe) liczy 20 osób (tyle, ile jest tajemnic w całym Różańcu). Osoby z Róży przez cały miesiąc, każdego dnia odmawiają jedną (każda inną) z 20 tajemnic. W ten sposób każda osoba z Róży ma codziennie udział w modlitwie całego Różańca świętego. Po miesiącu następuje zmiana tajemnic różańcowych i każda osoba z Róży otrzymuje następną w kolejności tajemnicę na cały kolejny miesiąc. Do tajemnicy różańcowej dołączone są intencje, w których modli się wspólnota. Są to intencje papieskie i intencje sformułowane przez wspólnotę Żywego Różańca. Pieczę nad Różą sprawuje zelator, całą wspólnotą kieruje nadzelator we współpracy z opiekunem wspólnoty, którym jest kapłan. Raz w miesiącu kapłan sprawuje Mszę św. w intencji wspólnoty i głosi konferencję formacyjną.

Wspólnotę Żywego Różańca w sanktuarium Matki Zbawiciela tworzy 12 Róż. Rodzina różańcowa spotyka się w III sobotę miesiąca na Eucharystii sprawowanej o godz. 9.00 przez opiekuna ks. prałata Bronisława Piaseckiego w kaplicy Matki Zbawiciela. Potem następuje wymiana tajemnic, modlitwa jedną „dziesiątką” Różańca i konferencja. Spotkanie zazwyczaj trwa nie dłużej niż dwie godziny. W każdą pierwszą niedzielę miesiąca o godz. 10.00 sprawowana jest Msza św. w intencji członków Żywego Różańca i ich rodzin, a także w intencji zmarłych ze wspólnoty i zmarłych z rodzin członków wspólnoty. Oprawę liturgiczną tej Mszy św. przygotowują kolejno poszczególne Róże, a po Eucharystii odbywa się wspólnotowe spotkanie w świetlicy parafialnej. W pierwszą środę miesiąca, po wieczornej Mszy św. do godz. 21, rodzina różańcowa prowadzi adorację Najświętszego Sakramentu w kaplicy Matki Zbawiciela. Wspólnota Żywego Różańca czynnie uczestniczy w procesjach parafialnych i w życiu parafii.

Sanktuarium Matki Zbawiciela jest wyjątkowe pod względem modlitwy różańcowej. Jest to na pewno jeden z niewielu kościołów, a może jedyny w Warszawie, w którym od poniedziałku do piątku w kaplicy Matki Zbawiciela, przy wystawionym Najświętszym Sakramencie odmawia się głośno cały Różaniec. Różaniec odmawiany jest w następującym porządku dziennym:
8.30 – Różaniec dziękczynny,
12.00 – Różaniec w intencjach parafii,
14.30 – Różaniec za Ojczyznę,
17.45 – Różaniec wspólnotowy.
W sobotę wspólnie modlimy się na różańcu o godz. 8.30.

Wyznaczone osoby ze wspólnoty Żywego Różańca prowadzą rozważania poszczególnych tajemnic, a modlitwę dziesiątkami „Zdrowaś” podejmują wierni zgromadzeni w kaplicy. Modlitwa różańcowa urzeka swoją prostotą i równocześnie głębią, jest bardzo skuteczna i przynosi wielkie owoce. Wydaje się, że obecnie następuje jej renesans, szczególnie młodzi ludzie odkrywają jej piękno. Zapraszamy do modlitwy na różańcu i do naszej rodziny różańcowej.

W nadchodzących kilku miesiącach pragniemy pozyskać nowych członków do naszej różańcowej wspólnoty, którzy utworzą 13. Różę Żywego Różańca. Będzie to nasz dar dla Maryi na dwudziestolecie koronacji Jej wizerunku jako Matki Zbawiciela. Szczególnie zapraszamy te osoby, które dostąpiły wyjątkowych łask za wstawiennictwem Maryi w Jej cudownym obrazie Matki Zbawiciela.