Słowa Ewangelii według Świętego Marka (Mk 6, 30-34)
Wtedy Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco. Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich uprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać.
Panie zachęcasz mnie, abym poszedł na pustynię. Pragnę odpowiedzieć na Twoje zaproszenie. Pragnę doświadczyć na modlitwie łaski odpoczynku i radości ze spotkania z Tobą ale tyle mam spraw do zrobienia. Ciągle ktoś coś ode mnie potrzebuje, szkoła, uczelnia, praca, kursy, przyjaciele, rodzina. Nie mam czasu!
Co mówisz Jezu? „Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco”. Chcesz ze wszystkim zdążyć? To wypłyń na głębię swojego serca, zamknij uszy na gwar zwany „nie mam czasu” i odpocznij we Mnie a zdążysz ze wszystkim.
s. Leonia Kalandyk
