>> Przeczytaj Ewangelię
Radosna Uroczystość Wszystkich Świętych ukazuje nam wielkość naszego powołania. Sobór Watykański II przypomniał nam o powszechnym powołaniu do świętości. Każdy człowiek, a nie tylko jak dawniej uważano, księża i osoby zakonne, jest powołany do świętości. To powołanie jest fundamentalnym wezwaniem, jakie Bóg skierował do człowieka. Zapoczątkowane jest w akcie stwórczym, gdyż Bóg stworzył nas na swoje podobieństwo do wspólnoty z Trójcą Przenajświętszą. Św. Paweł w Liście do Efezjan pisze: Bóg wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli doskonali przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie. A w innym miejscy Bóg wzywa nas: Świętymi bądźcie, jak i Ja jestem Święty oraz Bądźcie i wy doskonali, Jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski.
To powołanie do świętości znalazło swoje dopełnienie w posłannictwie Syna Bożego, Jezusa Chrystusa, który na krzyżu dokonał naszego pojednania z Bogiem i otworzył nam drogę do świętości. W Jezusie Chrystusie każdy chrześcijanin już tu na ziemi może przez łaskę wiary oraz moc sakramentów uczestniczyć w nadprzyrodzonych darach Ducha Świętego stając się nowym stworzeniem i umiłowanym dzieckiem Boga. To powołanie do świętości, które jest zapoczątkowane w Kościele znajdzie swe dopełnienie w życiu wiecznym, w zmartwychwstaniu, gdy ujrzymy Boga twarzą w twarz i w wizji uszczęśliwiającej będziemy radowali się pełnią świętości.
To wezwanie do świętości domaga się także odpowiedzi ze strony człowieka. Wyraża się ona w wypełnieniu woli Bożej, a wolą Bożą jest nasze uświęcenie. Odpowiedzią człowieka na powszechne powołanie do świętości jest życie zgodne z wiarą i moralnością chrześcijańską. Istotą świętości jest miłość. Bóg nas pierwszy umiłował i ofiarował z nas Swojego Syna, abyśmy miłością przemienieni również miłością odpowiedzieli na wezwanie Boże. Dlatego potwierdzeniem przyjęcia miłości Bożej jest zjednoczenie z Jezusem Chrystusem prowadzące do podjęcia realizacji cnót chrześcijańskich w stopniu heroicznym.
Kościół wynosi na ołtarze, te osoby, które w stopniu heroicznym wypełniły wolę Bożą, ale oprócz tych osób jest cała rzesza zbawionych z każdego pokolenia, ludu i narodu, których nikt nie zdołał policzyć, którzy są na uczcie Baranka i doświadczyli pełni świętości. Ich imiona wypowiadamy w Litanii do Wszystkich Świętych. Kościół w każdym pokoleniu rozpoznaje te osoby, które stają się wzorem i przykładem w dążeniu do świętości.
Dzisiaj módlmy się razem ze wszystkimi świętymi, abyśmy sami stawali się świętymi i tak jak oni mogli doświadczyć pełnego zjednoczenia z Bogiem.
ks. Tadeusz Sowa (proboszcz)